x
Soms is wat je wilt niet wat je krijgt.
De prachtige warme buizen klok die ik bestelde via internet kwam na 32 dagen al aan. Een verdacht dun pakketje waar ik bijzondere onderdelen vond.
Niets leek op wat ik had bedacht en in losse voor mij niet te definiëren onderdeeltje van metaal en dingetjes met lettergrepen en kleuren.
Dus... oplossen, als fotograaf doe ik niets anders.
Je rijd naar een opdracht en bedenkt een paar scenario’s in je hoofd wat je zou kunnen gaan doen.
Prachtige beelden in mijn hoofd die ik graag wilde uitvoeren.
De bnn’r die ik voor een magazine moet fotograferen is een toffe gast, het onderwerp is vrolijk en zijn huis zal vast een prachtige plek zijn... maar nee.
Een stom klein flatje in de Bijlmer waar geen sjeu te vinden valt en alle prachtige ideeen die ik had kan ik wissen uit mijn hoofd en binnen een paar minuten iets anders bedenken zonder te stoppen met glimlachen.
Als ik stop met lachen ziet hij mijn onzekerheid en gaat het honderd keer zwaarder worden te fotograferen.
Blij blijven kijken en opeens het enigste kleine hoekje weten te vinden waar we iets kunnen doen.
Hij wilde zijn huis vandaag niet uit en vrolijk loog ik dat dat niet hoefde. “Dit is prachtig toch”
Oplossen oplossen oplossen. Dat is je taak als fotograaf.
Een foto maken kan iedereen en je komt NOOIT thuis met “ja maar....”.
Je komt thuis met een goede foto al kost het je een vinger.
Ja maar is slechts een ander woord voor jammer.
Voor 80% bereid je je foto voor en alles gebeurt in de laatste 20% en dan kun je de 80% vergeten. Maar zonder de 80% kun je de 20% niet maken.
80% in je leven is ongezien. 20% wordt gezien.
Studeer, werk, bemin, leef, doe, leer, vind, loop zodat de 20% die gezien wordt echt goed is.
De prachtige mooie oplossing voor het bijzondere klokje?
De prullenbak.
Het is immers geen foto en ik ben geen klokkenmaker.