Fundamenten mogen nooit ornamenten worden
Een zin die ik vorige week hoorde in een politieke context maar dit geldt ook voor fotografie... bouwvakker, winkelmensen, kantoorbedienden, werkelozen en alle banen die je maar kunt bedenken.
We stellen regels op en houden ons er star aan vast.
Tenminste, ik merk het soms aan mezelf.
Dus heb ik vorige week een regel gebroken die nogal gevolgen gaat hebben ten positieve. Ik kocht een nieuwe camera met een digitale zoeker, iets waar ik jaren niet aan wilde wennen met fotografie, ik ben van de oude stempel en wil gewoon een zoeker waar je doorheen kijkt want vroeger was alles beter en…. ai opeens denk ik dus ook te oud.
Omdat ik geen ornamenten versiersels of verzinsels meer wil ga ik toch om.
Ik dacht, een nieuwe kleinere camera en klaar.
Maar dat het zo een impact zou hebben wist ik nog niet.
De camera is kleiner en opeens kan alles kleiner
Links de nieuwe, rechts de oude camera.
Maar dan… dan zit er onder mijn camera altijd een soort koppeling die werkt op al mijn statieven, gimbal, dolly en meer. Klik af klik op, ik werk veelal zonder assistent dus wil snel kunnen schakelen.
Maar ook dat systeem kan dan ook kleiner en ook dat liet ik los voor simpeler en dus mijn 8kg statief kan weg en er komt er één van nog geen 1kg.
Lampen worden kleiner en lichter en dus kan misschien zelfs auto die ik heb wellicht zelfs ingeruild worden voor een kleinere, normale mensen auto.
Zo is dus één oud ding loslaten zomaar weer een sneeuwbal effect voor veel veranderingen.
In fotografie niet anders, ik mag een aantal tips of gedachten leveren, is dat wijs?
Geen idee, sommige regels en wetten zijn al weer zo oud dat je die ook zou kunnen loslaten. Als ik kijk hoe jongeren fotograferen en filmen… dat is prachtig, die hebben niets aan de regels zoals het hoort en gewoon mooi dingen.
Hoewel, een regel kun je pas breken als je de regel kent.
Je zou kunnen denken; ai het regent, wat is dat vervelend en mijn haar wordt nat en dan moet ik weer een uur föhnen 🧚♀️maar het mooie gevolg van regen zijn waterplassen en die geven nieuwe inzichten.
Als je de telefoon tot bijna in een grote plas houdt, net boven het water vang je alle spiegelingen die je met een droge weg niet zou vinden. Prachtige beelden.
De wereld lijkt opeens groter terwijl je denkt met regen dat de wereld kleiner is.
Alles glimt en glinstert, de wereld ziet er eigenlijk prachtig uit.
Door één keus anders te maken zou je er zomaar achter kunnen komen dat regen fijn is en zou het zomaar kunnen dat je vaker de regen inloopt en vaker gaat fietsen in de regen en dat je een andere fiets koopt en opeens kun je zomaar door een kleine keuze, een regenfotospecialist worden (8keer letterwaarde)
Kleine keuzes kunnen grote mooie gevolgen hebben en soms... heel soms gebeurt er bijna niets anders dan niets.
Dan ben je gewoon nat geworden, je droogt vast wel en zoals mijn dochter zei toen ze 6 was “papa, we zijn niet van suiker”.
Nog een tip, je kunt ook een emmer water meenemen en zelf een waterplas maken waar je wilt en er een foto maken
En de belangrijkste tip weer, DOE, maak eens gekke fotos in een waterplas.
Tot een volgende en vrolijke paashaas-eier-dagen
Ik kreeg ook weer leuke foto’s van lezers en zelfs een paar schoenendozen met “zomaar” foto’s voor de toekomst.
ps; de foto’s zijn niet van mij, maar vanaf internet geleend, de namen an de fotografen kon ik niet achterhalen.
Geweldige nieuwsbrief weer Frits! En inderdaad: regels kun je pas loslaten als je ze kent. Ook in muziek. Mooi rubato spelen bestaat bij de gratie van strak in de maat kunnen spelen.
Ha Frits, even weer een kort commentaar om je te laten weten dat ik met groot genoegen je nieuwsbrieven lees. En deze met (be)spiegelingen in het bijzonder :-) Fijne Paas!