De eerste nieuwsbrief

soms oud nieuws soms nieuw

Disclaimer

Niets van wat ik schrijf is van mij. De woorden zijn vast al eens gebruikt door menig schrijver, moeder en dronkaard. Het is me om het even. Geen van deze kennis is van mij, deel het  met een gerust hart. 

Het gevoel van de [oud]Nieuwsbrief is wel van mij, zo ook de samenstelling, de gedachten en de vermeende kennis. Inclusief een exclusief gebruik van d t en dt en vast nog een -groene boekjes fout- of twee. 

Lees creatief, wees objectief en lief. 

Mijn eerste nieuwsbrief. 

Ik heb een droom... nee die zin is al bezit van iemand. 
Ik heb gedroomd, deze week en in de droom stond plots een vriend die ik 8 jaar niet heb gezien.
Hij was zo duidelijk aanwezig, ik was er raar van, we hebben een lange knuffel gegeven en volgens mij gehuild en zo niet dan is het toch voor het verhaal wel mooier.

 

Voor ik verder ga, ik ben zo blij met al een honderd lezers van de nieuwsbrief, zo bijzonder fijn. 
Deze eerste is nieuw voor mij maar ik wilde het gaan doe. 
Dank voor alle aanmeldingen, ik zal er wijs mee omgaan en één keer per twee weken iets leuks of lichts sturen. Soms tips over fotografie, soms schetsen en ideeën.
Deze eerste is even een uitzondering en wat zwaarder maar zeker mooi. 

Ik besefte dat ik droomde, wist ook dat ik er uit moest komen, dit is te verwarrend. 02:05 uur snachts zat ik anderhalf uur verdwaasd wakker in mijn bed.
Wat is het tegengestelde van een nachtmerrie? 

Men kan me betichten van een dromer door het leven zijn en snachts droom ik zeker ook maar dit was op het randje van echt. 

Een teken? Is hij net overleden? Iets... ? Of toeval? 

In de ochtend ben ik schoorvoetend opzoek gegaan naar zijn linkedin, hoorde een hele dag niets “zie je wel” dacht ik nog... zul je zien dat... hij...

Zijn vrouw heeft wellicht nog facebook, de laatste post dateerde van november, twee maanden voor het schrijven van deze brief...ik durfde bijna niet te schijven maar tikte en zend. Ondertussen leer ik uit verveling tellen in verschillende talen
Eén two, üç, tokowa fem lange uren later kwam er een heel lief antwoord, ze sloot af met; als we eens in de buurt zijn, of jij kom maar eens langs. 

Zeker niet!!!! zei ik, het is nu vrijdag, ik kom zondag langs, morgen gaat het sneeuwen en één dag later kan ook nog wel. 

Zondagmiddag 2 uur, bel, open deur, glimlach, soort-van-covid-vrije-omarming-borst-tegen-elkaar-hoofden-ver-uit-elkaar-adem-in. 
(één en twintig twéé en twintig)

“Koffie?!” zoals het vroeger ook klonk, 

Was geen vraag  “ik schenk je koffie in”  of ik ja of nee knikte had verder geen waarde.  

Jas over de stoel, ging zitten, we verhaalden elkaar op een gepaste 1.5m zoals ons is opgedragen door de koning. Wij beide ooit rebelse mannen maar nu immers mannen van een leeftijd gehoorzaamden. 

Een uur of iets later vertelde ik over de droom en hoe ik er van door de war was die nacht en bijna niet durfde te bellen want stel toch dat het inderdaad... je dood zou zijn. 

Niets was minder waar, woorden vloeiden, geen tijd om te ademhalen tussen zinnen door en luisteren. 

Het verschil in doe en doen is maar 1 letter maar een wereld van tijdsverschil. 

DOEN~ ik ga iets doen, we gaan iets doen, zij gaan iets doen, betekent eigenlijk; het komt wel, kan ook in de vergetelheid raken, of we doen het morgen.  Lees; gelegaliseerd uitstel gedrag. 

DOE ~ ik doe; ik doe het NU, begin meteen, geen uitstel gedrag. 

Twee koffie, 4 nul-punt-nul, 5 pannenkoeken en een koffie toe later stapte ik in de auto. 

22;05 uur gaf de klok aan. Blij dat ik DOE had gedaan en koester onze tijd. 

Wat wilde jij altijd nog gaan doen of ga je ook voor DOE?

De nieuwsbrieven zijn terug te vinden op mijn website samen met verhalen en fotografie, film, edit, muziek en meer

www.fritsdebeer.nl